حشر با شیطان نتیجه ادعای امامت هر کسی غیر از 12 نفر

حدیث پنجم

اللهم عجّل لولیک الغریب الفرج .

امام باقر صلوات الله علیه فرمودند (کفایة الاثر):

...فَهَذِهِ الْأَئِمَّةُ مِنْ أَهْلِ بَیْتِ الصَّفْوَةِ وَ الطَّهَارَةِ وَ اللَّهِ مَا یَدَّعِیهِ أَحَدٌ غَیْرُنَا إِلَّا حَشَرَهُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى مَعَ إِبْلِیسَ وَ جُنُودِهِ .

پس این ها، [دوازده نفری که در روایت نام برده اند]، ائمه از اهل بیت هستند

و الله هیچ کس غیر از ما ، امامت را ادعا نمی کند ، مگر اینکه خداوند او را با شیطان و انصارش محشور خواهد کرد!!!!

 

نتیجه گیری از این حدیث صریح به عهده خود پیروان احمد اسماعیل که خود را سید احمد الحسن الیمانی می خواند و «امام» واجب الاطاعه می داند!!

 و انصارش، چون «در آن روز هر کسی را با امامش محشور می کنند» هم باید فکری به حال خود قبل از آن کز آن ها نیاید هیچ کار بکنند. آیا این حدیث کافی نیست؟ آیا عاقلانه است عوض امام زمان با شیطان محشور شوید؟!

کل حدیث در ادامه مطلب

خارجین از ولایت / مارقین

حدیث سوم:

طبق حدیث ، امام صادق سلام الله علیه، [که حدیث وصیت منسوب به ایشان است] معتقدین به امامت بیش از دوازده امام را «مارق» می خوانند!

یگی از احادیثی که به صراحت  تمام ادعاهای احمد اسماعیل [سید احمد الحسن یمانی مزعوم] و انصارش را از بیخ و بن نابود می کند، حدیثی است معروف به مارق:

اما متن حدیث و ترجمه آن از کتاب غیبت طوسی

امام صادق علیه الصلاة و السلام در حدیثی طولانی می فرمایند:

همچنین است غیبت قائم اهل بیت علیهم السلام، همانا امّت آن را به دلیل طولانی شدنش انکار می کنند: 

پس عده ای می گویند: او به دنیا نیامده است؛ عده ای می گویند: او به دنیا آمده و مرده است، گوینده ای می گویند : امام یازدهم (ان حادی عشرنا) عقیم بوده است و با این گفته اش کافر می شود؛ و گوینده ای که به خاطر گفته اش جزء مارقین و از دین خارج شدگان می شود، می گوید: همانا امامت به 13 امام و بیشتر از آن کشیده شده است! ....

حدیث به صراحت تمام، امامت را در 12 امام منحصر می کند، و کسانی را که به بیشتر از آن معتقد شوند، مارق می داند!

البته جالب اینجاست که مدعی در خطبه البیان می گوید: هر کس به من ایمان نیاورد، خارج از ولایت رسول الله و امیر المؤمنین است و جهنمی خواهد بود! 

اعلام انحصار اوصیا تا روز قیامت، در روز غدیر

احادیث صریح در انحصار 12 امام 

حدیث دوم  [درحال ویرایش]

یکی از احادیث زیبا وجالب دیگر ، حدیثی است که طبق آن رسول خدا صلوات الله علیه و آله ائمه را تا روز قیامت، در روز غدیر معرفی فرمودند. ابتدا در خدمت حدیث باشیم و سپس اهمیت این حدیث را در ادامه می گوییم. این حدیث در  کتاب سلیم ح11 و همیچنین کتاب کمال الدین ج1، ص277 آمده است:

امیر المؤمنین صلوات الله علیه (در مجلس مناشده با اصحاب و تابعین) فرمودند: 

هنگامی که خداوند آیۀ: «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دِیناً» را نازل فرمود، رسول خدا صلوات الله علیه و آله تکبیر گفتند و فرمودند: الله اکبر تمام نبوت من و تمام دین الله با ولایت علی امیر المؤمنین است [اللَّهُ أَکْبَرُ  [علی] تَمَامُ نُبُوَّتِی وَ تَمَامُ دِینِ اللَّهِ وَلَایَةُ عَلِیٍّ بَعْدِی ]

پس آن دو نفر برخاستند و گفتند: ای رسول خدا، آیا این آیات مخصوص در حق علی علیه السلام است؟

پیامبر خدا صلوات الله علیه و آله فرمودند: بلکه این آیه در حق علی علیه السلام و در حق اوصیای من تا روز قیامت  نازل شده است.

گفتند: آن ها  (اوصیایت تا روز قیامت) را برای ما روشن کن.

رسول الله فرمود: اوصیای من تا روز قیامت : برادرم و وزیرم و وارثم و وصیم و خلیفه ام در امتم و ولی هر مومنی بعد من از علی امیر المؤمنین است و بعد از او حسن و بعد از او حسین و سپس نه نفر از فرزندان حسین علیهم صلوات الله هستند. قرآن با آن ها و آنها با قرآن هستند ، مفارقتی با قرآن ندارند تا بر من در حوض کوثر وارد شوند...