شبهات انحصار دوازده امام
ادعای وصیت (1) [در حال تکمیل]
احمد اسماعیل بصری در کتاب «وصیت مقدس» چندین و چندین صفحه را به این اختصاص داده است که :
الوصیة لا یدّعیها الا صاحبه.
«هر کس که وصیت را مدّعی شد، همو امام است»!
یعنی می گویند که هیچ کس نمی تواند به دروغ مدعی شود و بگوید که : رسول خدا به من وصیت کرده است.
این کلام او و این ادعای او، از مهم ترین دلایل ایشان است، یعنی آن ها این چنین می گویند:
ابتدا می گویند که وصیت کتاب غیبت شیخ طوسی رحمه الله صحیح است(!)، و سپس می گویند که: حالا چون احمد بصری مدعی شده است که منم آن مهدی اول، و او اولین نفری است که این ادعا را کرده؛ و چون نمی شود کسی به دروغ چنین ادعایی را بکند؛ پس باید احمد بصری همان مهدی اول اشاره شده در وصیت باشد!!
این ، ادّعا دروغ و فریبی بیش نیست، در این پست [با استفاده از کتاب الرد القاصم لدعوة المفتری علی القائم، شیخ علی آل محسن حفظه الله] این مطلب را بررسی می کنیم، تا متوجه اشتباه، دروغ، و فریب بزرگ دیگر احمد بصری [به اصطلاح خودشون امام سید احمد الحسن یمانی موعود!] و فرقه تابع او بشویم:
خوب متوجهیم که با این پست، پایه های اصلی این فرقه فرو می ریزد.
