۲۵
دی
۹۳
حدیث پنجم
اللهم عجّل لولیک الغریب الفرج .
امام باقر صلوات الله علیه فرمودند (کفایة الاثر):
...فَهَذِهِ الْأَئِمَّةُ مِنْ أَهْلِ بَیْتِ الصَّفْوَةِ وَ الطَّهَارَةِ وَ اللَّهِ مَا یَدَّعِیهِ أَحَدٌ غَیْرُنَا إِلَّا حَشَرَهُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى مَعَ إِبْلِیسَ وَ جُنُودِهِ .
پس این ها، [دوازده نفری که در روایت نام برده اند]، ائمه از اهل بیت هستند
و الله هیچ کس غیر از ما ، امامت را ادعا نمی کند ، مگر اینکه خداوند او را با شیطان و انصارش محشور خواهد کرد!!!!
نتیجه گیری از این حدیث صریح به عهده خود پیروان احمد اسماعیل که خود را سید احمد الحسن الیمانی می خواند و «امام» واجب الاطاعه می داند!!
و انصارش، چون «در آن روز هر کسی را با امامش محشور می کنند» هم باید فکری به حال خود قبل از آن کز آن ها نیاید هیچ کار بکنند. آیا این حدیث کافی نیست؟ آیا عاقلانه است عوض امام زمان با شیطان محشور شوید؟!
کل حدیث در ادامه مطلب
