آیا یمانی قائم است؟

شبهات انحصار 12 امام [در حال تکمیل]

هل الیمانی القائم؟

یکی دیگر از شبهات فرقه پیروان احمد بن اسماعیل، این است که یمانی نیز «قائم» است، 

احادیثی را ذکر می کنند که در این جا ان شاء‌الله می آوریم و بررسی می کنیم:

حدیث اول:

مهمترین حدیثی که می نویسند که بگویند یمانی ، قائم هست، این حدیث در کافی شریف هست:

کل رایة ترفع قبل قیام القائم فصاحبها طاغوت ؛ صاحب هر پرچمی که قبل از قیام قائم سلام الله علیه و عجّل الله فرجه الشریف برافراشته شود، طاغوت است.
و بعد این حدیث امام باقر صلوات الله علیه: «و إذا خرج الیمانی فانهض إلیه، فإنّ رایته رایة هدىً، و لا یحلُّ لمسلمٍ أن یلتوی علیه، فمن فعل فهو من أهل النّار» «هنگامی که یمانی خروج کرد، به سوی او برخیز، و بر مسلم حلالی نیست که بر او سرپیچی کنند..» را می نویسند و می گویند:

چون امر به پیوستن به یمانی شده ایم، و پرچمش اهدی الرایات هست، پس باید یمانی قائم باشد، و الا تناقض داریم.

خب. در جواب به این مسئله هم با استفاده از ثقلین نشان می دهیم که یمانی مشمول حدیث اول نمی شود و طاغوت نیست، و بنابراین می شود از او اطاعت کرد و سرپیچی از او مجاز نیست و بنابراین این دو حدیث هم ، هیچ تناقضی ندارند و قابل جمع هستند بدون نیاز به این توجیه که یمانی قائم است. 

اما جواب هایی که به این مطلب داده اند : 

1 ـ این دو آیه کریمه را ببینید: «إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعا» ؛ خداوند می فرماید که همه گناهان را می بخشد ؛ 
و در آیه بعد می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاء» خداوند شرک را نمی بخشد و پایین تر از آن را می بخشد؛

بنابراین آیۀ پایین، تبصره و استثنایی برای آیۀ بالایی است. [و می توان گفت آیۀ بالا به لحاظ تغلیب این طور فرموده شده است].
بنابراین چون در خود قرآن نص شده است که خداوند شرک را نمی آمرزد، بنابراین «شرک»، استثنایی است برای ایۀ اول.
همچنین است حدیث کل رایة ؛ به یمانی و خراسانی نص شده است بنابراین از آن عموم خارج اند، نه این که یمانی، قائم باشد.
2 ـ 
امام رضا علیه آلاف التحیة و الثناء در ضمن حدیثی به مامون فرمود : [عیون أخبار الرضا علیه السلام ؛ ج1 ؛ ص248 ، ترجمه آقا نجفى] 
برادرم زید بن موسی را با زید بن على قیاس مکن، زیرا که زید بن علی از علمای آل محمد علیهم السلام بود و به جهت رضا و خشنودى خداوند غضب کرد .... همانا که جدّم امام صادق فرمود: خداوند رحمت کند عموی من زید را چرا که «إِنَّهُ «دَعَا» إِلَى الرِّضَا مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لَوْ ظَفِرَ لَوَفَى بِمَا دَعَا إِلَیْهِ» که مردم را «دعوت نمود» به پسندیده از آل محمد و اگر ظفر یافته بود و فتح نموده بود البته وفا میکرد به آنچه مردم را به آن میخواند ... و هنگامی که خروج کرد نیز امام صادق علیه السلام فرمود: 
وَیْلٌ لِمَنْ سَمِعَ وَاعِیَتَهُ فَلَمْ یُجِبْهُ.
واى بر کسى که آواز او را بشنود و او را اجابت نکند!

بنابراین از این حدیث شریف استفاده می شود که چون زید بن علی شهید رحمة الله علیه به حق دعوت می نمود، و با این که قبل از قیام مولایمان قیام کرده بود، مشمول آن حدیث نمی شود و نه قائم بود و نه طاغوت. رضوان الله تعالی علیه.

3 ـ دلیل بعد این که: حدیثی از امام باقر صلوات الله علیه [در کتاب کافی ج8 ؛ ص297 ترجمه رسولى محلاتى] کاملا روشن کننده حدیث پیشین است: 
إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَحَدٍ یَدْعُو إِلَى أَنْ یَخْرُجَ الدَّجَّالُ إِلَّا سَیَجِدُ مَنْ یُبَایِعُهُ وَ مَنْ رَفَعَ «رَایَةَ ضَلَالَةٍ» فَصَاحِبُهَا طَاغُوتٌ. 
و تا هنگام ظهور دجال هیچ کس نیست که مردم را دعوت کند جز آنکه جمعى پیرو پیدا کند!!، و هر کس «پرچم گمراهى» برافرازد سرکش و طاغوت باشد.

یعنی این طور نیست که هر پرچمی ، قبل از پرچم مولایمان امام زمان سلام الله علیه و عجّل الله فرجه الشریف برافراشته شود، صاحبش طاغوت باشد، بلکه هر پرچمی که به حق دعوت کند، طاغوت نیست، و هر پرچمی که به غیر حق دعوت کند، و پرچمش پرچم گمراهی باشد، صاحبش طاغوت است. بنابراین باز هم چون یمانی پرچمش پرچم هدایت است،‌ مشمول آن حدیث نمی شود و طبق حدیث هنگامی که خروج کرد،‌ سرپیچی از او جایز نیست ، نه این که او قائم باشد  بنابراین نه قائم است و نه طاغوت.

4 ـ نکته بعدی که خود همین حدیث مورد بحث هم دقیقا مطلب بالا را تایید می کند،  چرا که کامل روایت این گونه است

«کُلُّ رَایَةٍ تُرْفَعُ قَبْلَ قِیَامِ الْقَائِمِ فَصَاحِبُهَا طَاغُوتٌ یُعْبَدُ مِنْ دُونِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ» کافی ج8، ص295. 
یعنی در ادامه گفته شده است که «یعبد من دون الله» و طبق روایات دیگر این نوع عبادت : اطاعت از کسی است که حرام خدا را حلال و حلال او را حرام می کند ؛ یعنی : اگر کسی از شخصی که حرامی را حلال کند، و حلالی را حرام؛ پیروی کند، در واقع او را عبادت کرده است، من دون الله.
امام صادق صلوات الله علیه در تفسیر آیه شریفه «اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ» فرمودند :

أَمَا وَ اللَّهِ مَا دَعَوْهُمْ إِلَى عِبَادَةِ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ دَعَوْهُمْ إِلَى عِبَادَةِ أَنْفُسِهِمْ مَا أَجَابُوهُمْ وَ لَکِنْ أَحَلُّوا لَهُمْ حَرَاماً وَ حَرَّمُوا عَلَیْهِمْ حَلَالًا فَعَبَدُوهُمْ مِنْ حَیْثُ لَا یَشْعُرُونَ.
آن ها را به عبادت خودشان دعوت ننمودند، که اگر این کار را می کردند، کسی از آن ها اطاعت نمی کرد اما آن ها حلال را حرام کردند و حرام های الهی را حلال نمودند، و مردم [با اطاعت از آن ها] آن ها را ندانسته عبادت کردند.

بنابراین تنها صاحب پرچم هایی طاغوت هستند که ، حلال خدا را حرام، و حرام الهی را حلال کنند. و چون یمانی این گونه نیست و پرچمش هدایت است،‌ بنابراین طاغوت نیست و هیچ تناقضی هم وجود ندارد،‌ و می توان از او اطاعت کرد.

5 ـ نکته مهم بعدی این که :
به تصریح مهمترین و اصلی ترین روایتشان ، [همان روایت اهدی الرایات] خراسانی از مشرق قیام می کند؛ [حَتَّى یَخْرُجَ عَلَیْهِمُ الْخُرَاسَانِیُّ وَ السُّفْیَانِیُّ هَذَا مِنَ الْمَشْرِقِ وَ هَذَا مِنَ الْمَغْرِب]
بنابراین صاحب پرچم های سیاه مشرق، «خراسانی» است، و چون در بعضی روایات به پیوستن با او و به «هدایت» بودن آن پرچم هم اشاره شده است، اصل این استدلال باطل می شود، [و الا باید بگویند که خراسانی هم قائم است، البته آن ها از روی فریب ، خراسانی را، بر خلاف روایات، ابتداء گمراه می دانند!!]

با استفاده از کتاب شیخ علی آل محسن.

حدیث دوم